Dit verhaal is onderdeel van onze jubileumserie ‘100 jaar, 100 verhalen’, waarmee we terugblikken op een eeuw vol hoogtepunten, uitdagingen en bijzondere momenten. Elk verhaal biedt een uniek inkijkje in de rijke geschiedenis van Hekstra, onze projecten en de mensen die ons bouwbedrijf hebben gemaakt tot wat het vandaag is. Met deze serie willen we niet alleen onze geschiedenis vieren, maar ook laten zien hoe onze roots en ervaringen ons inspireren om elke dag te blijven bouwen aan de toekomst. Veel leesplezier!
/ / / / / / / / / / / / / /
Het eerste grote werk dat Ebele Hekstra aanneemt, is een rieten dak op een boerderij in Sint Annaparochie. Het is gelijk een mooie klus want de opdracht bedraag maar liefst f 3.500 gulden. Al snel neemt Ebele een knecht aan, een jongen van 16 jaar uit Zwaagwesteinde. Kort daarna volgen nog meer knechten. Want aan werk is er dan al geen gebrek.
Een van de bijzondere klussen uit die beginjaren is het rieten dak van de Vrije Evangelische Kerk in Luchtenveld. De kerk wordt in september 1928 ingewijd. “Wat het uiterlijk van het gebouwtje betreft, vanaf den weg gezien doet het met zijn frisch rieten dak prettig aan”, laat de Dragster Courant weten. Op de gevel staan in gulden letters de woorden: ‘Jezus Leeft’.
Maar in de winter, als het vriest, kan Ebele niet het dak op. Stilzitten is geen optie, dus gaat hij ‘de boer op’, op zoek naar werk voor in de zomer. ’s Morgens om negen uur gaat hij op weg en keert pas ’s middags om drie of vier uur terug. Als hij door het hekje naar het huis van zijn ouders loopt, ziet de familie Hekstra al van ver hoe de dag is geweest en of hij nieuw werk heeft binnengehaald. Meestal lukt dat wel, want Ebele staat in de hele regio bekend als een goede vakman. Met advertenties timmert hij bovendien volop aan de weg en zorgt ervoor dat opdrachtgevers zoals boeren, architecten en timmerlieden hem weten te vinden. Het fundament voor een bloeiend bedrijf is gelegd!
De jaren ’30 zijn economisch lastig voor Nederland door de gevolgen van de financiële crisis na de ineenstorting van de beurzen in New York in 1929. Banken bevriezen daarna kredieten, bedrijven beperken de productie. Veel landen kiezen voor ‘eigen waar’, waardoor de export van land- en tuinbouwproducten naar elders stagneert. Ook op het Friese platteland is de ‘grote depressie’ voelbaar. De prijs van aardappelen en zuivel keldert, de werkloosheid neemt sterk toe. De familie Hekstra helpt elkaar, de familieleden die op het platteland als boer leven krijgen financiële steun van degenen die het beter gaat.
Toch gaat het Ebele Hekstra voor de wind. De onderhoud- en reparatiewerkzaamheden aan rieten daken van boeren en burgers blijven doorgaan en bij het leggen van nieuwe rieten daken heeft hij door zijn naamsbekendheid een voorkeurspositie opgebouwd. Door geen kost- en nachtverblijf te rekenen kan Ebele Hekstra ook sterk concurrerend blijven. Dat betaalt zich uit. Als een van de eerste bewoners van het dorp rijdt hij in een auto en krijgt toegang tot het telefoonnetwerk.
